Dit is een ode aan de ivoren toren marketeers.

Er was eens, in een land hier niet zo ver vandaan,
een slimme B2B-marketeer genaamd Daan.

Hij had het goed voor elkaar dat zag je wel,
dankzij automation software deed hij zijn werk pijlsnel.
Het regende leads, MQLs, soms een deal,
je snapt dat het Daan allemaal prima beviel.

Maar op een dag – daar kwam de klap,
bevond hij zich in dikke, drabbige, drab.
Het aantal leads liep terug, vrij hard,
Zijn baas trok hem toen al vrij snel apart.

“Daan, wat is dit nu?” zei de baas, nog wel bedaard
“Het lijkt wel zomer, maar het is pas maart.”
Daan roept: “We investeren in kanalen die het doen,
Google is de top performer, dus krijgt onze poen.”

Maar Daan, je kon het aan hem merken
Was zenuwachtig, want hij was schuw voor werken.
Hij koos het makkelijke pad, geen weerstand
En stak, net als die vogel, zijn kop in het zand.

Want de klanten, die kwamen niet via google
Maar spraken met elkaar, in het darke social
Netwerkclub, kennis of zelfs hun buur
Gaf ze advies over de beste kuur
Zo vonden ze een oplossing en soms al een naam,
Google werd slechts gebruikt als linker rijbaan.

Maar mensen begrijpen en ze overtuigen,
Dat klonk onze Daan iets te veel als aftuigen.
In plaats van te praten over waar de klant wakker van ligt
Stopt hij zijn tijd liever in zijn laatste gedicht.

Het heet: “B2B-gek zoekt nieuwe baan”
Bedrijf maakt niet uit, ik pak alles aan.