Sophie staart naar het scherm van haar laptop alsof het een cryptische puzzel is. Voor haar liggen uitgeprinte offertes van hologramleveranciers uit drie continenten, en allemaal hebben ze één ding gemeen: ze kosten meer dan Hodika’s hele marketingbudget voor de komende vijf jaar.

“Dus,” zegt ze tegen Mark, die tegenover haar zit met een stapel printouts die hij methodisch doorrekent, “de goedkoopste optie kost 1,8 miljoen euro. En dan hebben we nog geen content.”

Mark kijkt op van zijn calculator. “En de duurste optie kost 4,2 miljoen. Maar dan krijgen we er wel een gratis koffiezetapparaat bij.”

“Genereus,” mompelt Sophie.

Lieke stormt de vergaderruimte binnen, haar laptop onder haar arm. “Ik heb nieuws! En het is… complex.”

“Slecht nieuws of catastrofaal nieuws?” vraagt Sophie.

“Beide. Jeffrey heeft gisteren een contract getekend met HoloTech Solutions. 3,5 miljoen euro voor een complete hologram-installatie. Delivery over vier weken.”

Mark fluit zachtjes. “Hij meent het serieus.”

“Dat is nog niet alles,” vervolgt Lieke. “Ik heb wat research gedaan naar de beurs. Weten jullie hoeveel standruimte Jeffrey heeft gehuurd?”

Sophie schudt haar hoofd.

“Tweehonderd vierkante meter. Dubbel zo groot als die van ons. Complete hologramtheater, professional lighting, surround sound. Hij gaat ons compleet overschaduwen.”

“Tenzij,” zegt Mark langzaam, “zijn hologrammen niet werken.”

“Waarom zouden ze niet werken?” vraagt Sophie.

“Omdat hologramtechnologie notorisch onbetrouwbaar is. Vooral op beurzen. Teveel interferentie, verkeerde verlichting, een wifi-storing en je staat er als een idioot bij.”

Lieke’s ogen lichten op. “Maar dat geldt voor ons ook.”

“Precies. Daarom moeten we iets bedenken dat wél werkt.”

Op dat moment komt Bas binnengewandeld met een megafoon onder zijn arm.

“Marketing Maestros! Ik heb fantastisch nieuws! Ik heb net gebeld met de beursorganisatie, en ze hebben een nieuwe categorie toegevoegd: ‘Meest Innovatieve Standpresentatie’. Prijs: 50.000 euro marketingbudget plus een feature in hun vakblad!”

Sophie kijkt naar de megafoon. “Bas, waarom heb je een megafoon?”

“Voor de hologrammen! Om de aandacht te trekken! Jullie hadden toch gezegd dat we over zes weken live gaan?”

“Over vier weken nu,” zegt Mark. “Tijd vliegt.”

“Precies! Daarom ben ik alvast bezig met de PR-strategie. Ik heb al interviews geregeld met drie vakbladen. Volgende week komt er een fotograaf voor een voorproefje van de hologrammen.”

Sophie voelt alle kleur uit haar gezicht wegtrekken. “Een fotograaf? Volgende week?”

“Natuurlijk! We moeten de buzz creëren! Jeffrey doet vast hetzelfde.”

Lieke valt neer in een stoel. “We zijn zo diep in de problemen.”

“Hoezo?” vraagt Bas. “Jullie zeiden toch dat alles onder controle was?”

“Bas,” zegt Sophie voorzichtig, “kun je die interviews misschien een weekje uitstellen? We zijn nog… aan het fine-tunen.”

“Fine-tunen? Maar de deadline is heilig! We kunnen niet achterlopen op Jeffrey!”

Op dat moment gaat Lieke’s telefoon. Ze kijkt naar het scherm. “Het is mijn nicht Emma. Ze werkt bij een theaterproductiebedrijf.” Ze neemt op. “Hoi Em! Nee, ik kan niet lang praten, we zitten midden in een… Wat? Nee, geen echte hologrammen. Hoezo? Jij wel?”

Sophie en Mark kijken elkaar aan.

“Wacht,” zegt Lieke tegen de telefoon. “Zeg dat nog eens… Pepper’s Ghost effect? Nooit van gehoord… Projecties op glas? Hoeveel kost dat?”

Ze gebaart wild naar Sophie om een pen.

“Vijfduizend euro? Voor een complete installatie? En het ziet eruit als echte hologrammen?” Lieke schrijft snel notities. “Emma, je bent een engel. Ik bel je vanavond terug.”

Ze hangt op en kijkt naar het team. “Pepper’s Ghost. Negentiende-eeuwse theatertruc. Projecties op speciaal glas onder de juiste hoek. Ziet eruit als hologrammen, maar kost bijna niks.”

Mark leunt naar voren. “Hoe echt ziet het eruit?”

“Echt genoeg. Emma’s bedrijf gebruikt het voor spoken in musicals. Publiek trapt er altijd in.”

Sophie voelt voor het eerst in dagen een sprankje hoop. “En Jeffrey weet hier niets van?”

“Tenzij hij in zijn vrije tijd naar spookmusicals gaat: nee.”

Bas klapt in zijn handen. “Geweldig! Dus we kunnen de interviews gewoon doorgaan?”

“Eh,” zegt Lieke, “we hebben nog steeds niets om te projecteren.”

“Details!” wuift Bas. “Jullie verzinnen wel wat. Ik ga vast de pers informeren dat we doorbreken naar de volgende fase van customer experience!”

Hij loopt weg met zijn megafoon, terwijl hij enthousiast dingen roept over “revolutionaire technologie” en “game-changing innovation”.

Sophie kijkt naar Mark en Lieke. “Oké, we kunnen nep-hologrammen maken. Wat projecteren we?”

“Productinformatie?” stelt Mark voor.

“Saai,” zegt Lieke. “Iedereen doet productinformatie.”

“Onze CEO die iedereen welkom heet?” probeert Sophie.

“Eline in hologramvorm?” Lieke rilt. “Dat jaagt klanten weg.”

Mark leunt achterover. “Wat als we het interactief maken? Mensen kunnen vragen stellen, en de ‘hologram’ geeft antwoord?”

“Hoe dan?” vraagt Sophie. “We hebben geen AI.”

“We hebben Bas,” zegt Lieke langzaam. “Bas met een microfoon en een script.”

“Bas als hologram?” Sophie probeert zich het voor te stellen.

“Nee, Bas verstopt achter de stand. Hij hoort de vragen en geeft antwoord via de ‘hologram’. We maken gewoon een video van onze beste verkoper die verschillende antwoorden geeft.”

Mark knikt. “Dat zou kunnen werken. Zolang de vragen voorspelbaar zijn.”

“En als ze onverwachte vragen stellen?”

“Dan zegt de hologram: ‘Interessante vraag! Laat me u doorverbinden met onze specialist.’” Lieke glimlacht. “En dan komt Bas tevoorschijn.”

Sophie denkt na. “Het is gek genoeg om te werken.”

Twee weken later staat Sophie voor de Pepper’s Ghost installatie in hun kantoor. Emma’s technici hebben het systeem perfect afgesteld: op een groot scherm is een levensgrote projectie te zien van hun beste verkoper, Hans, die enthousiast vertelt over Hodika’s nieuwste producten.

“Test nummer zeven,” zegt Lieke in de microfoon. “Hans, kun je iets vertellen over onze grootste klant?”

Op het scherm glimlacht Hans breed. “Natuurlijk! Onze grootste klant is TetraCorp, waar we al vijftien jaar een fantastische samenwerking mee hebben. Zij vertrouwen op onze expertise voor hun meest complexe projecten.”

“Perfect,” zegt Sophie. “En de overgang naar Bas?”

Lieke drukt op een knop. Het beeld van Hans fade uit, en er verschijnt een tekst: “Voor specifieke vragen verbind ik u graag door met onze specialist.”

“Cue Bas,” zegt Mark.

Bas komt vanachter een scherm vandaan. “Marketing Maestros! Welkom bij Hodika! Wat kan ik voor u betekenen?”

“Te enthousiast,” zegt Sophie. “Professioneler.”

“Goedemorgen, welkom bij Hodika. Ik ben Bas, specialist in industriële oplossingen.”

“Beter. Oké, ik denk dat we klaar zijn voor de beurs.”

Op dat moment komt Eline de ruimte binnengewandeld. Ze blijft stokstijf staan als ze de installatie ziet.

“Wat. Is. Dit?”

“Eh,” zegt Sophie, “de hologram-installatie?”

“Dit is geen hologram. Dit is een projectie op glas.”

Het team kijkt elkaar aan. Hoe weet Eline dit?

“Eline,” zegt Lieke voorzichtig, “het ziet er wel uit als een hologram…”

“Pepper’s Ghost effect,” zegt Eline droogjes. “Negentiende-eeuwse theatertruc. Mijn grootvader was toneelmeester.”

Er valt een stilte.

“Zijn we ontslagen?” vraagt Mark.

Eline kijkt nog een keer naar de installatie. “Hoeveel heeft dit gekost?”

“Vijfduizend euro,” fluistert Sophie.

“Vijfduizend?” Eline’s ogen lichten op. “Dus we hebben 2,295 miljoen euro overgehouden van het budget?”

“Technisch gezien… ja.”

Eline begint te lachen. “Briljant! Absoluut briljant! We besparen 99% van het budget en krijgen hetzelfde effect!” Ze loopt naar de projectie. “En niemand zal het verschil zien.”

“Dus… het mag?”

“Het moet! Dit is exact wat we nodig hebben. Slim, kosteneffectief, en net zo indrukwekkend als die dure hologrammen van Jeffrey.”

Sophie kijkt naar Mark en Lieke. Voor het eerst in weken voelt ze zich ontspannen.

“Morgen is de beurs,” zegt ze. “Tijd om te bewijzen dat slim beter is dan duur.”

Mark klapt zijn laptop dicht. “De data liegen nooit. Maar soms is de beste data gewoon creativiteit.”

“Filosofisch,” merkt Lieke op.

“Pragmatisch,” verbetert Sophie. “En hopelijk effectief.”

Bas komt aangelopen met zijn megafoon. “Marketing Maestros! Zijn we klaar om Jeffrey te verslaan?”

Sophie glimlacht. “Bas, morgen gaan we hem niet verslaan. We gaan hem verpletteren.”